วิชาทักษายุคมีพระคาถา ๔๘ พระคาถา แบ่งออกเป็นภูมิๆละ ๖ พระคาถา
โดยเริ่มต้นจากปีเกิด เดือนเกิด วันเกิดเป็นต้น จนถึงฤกษ์เป็นที่สุด วิชาทักษามหายุคนี้ใช้เกณฑ์ในการเปลี่ยนปีนักษัตรแบบโบราณ วันขึ้น ๑ ค่ำเดือนอ้ายเป็นจุดเปลี่ยนปีนักษัตร
แผนภูมิที่ ๑ เป็นจุดเริ่มต้นของการผูกดวง ซึ่งมาจากปีนักษัตรที่จะใช้พยากรณ์ มีทั้งหมด ๑๒ ปีนักษัตรแต่ในทักษานั้นมีเพียง ๘ ภูมิเท่านั้น ดังนั้นจึงเกิดเป็นภูมิแฝดขึ้นมา ๔ ภูมิ ตั้งแต่ภูมิอาทิตย์ถึงภูมิพุธ ดังนัี้
ปีชวด/ปีวอก อยู่ภูมิอาทิตย์ (๑) ปีฉลู/ปีระกา อยู่ภูมิจันทร์ (๒)
ปีขาล/ปีจอ อยู่ภูมิอังคาร (๓) ปีเถาะ/ปีกุน อยู่ภูมิพุธ (๔)
ปีมะโรง อยู่ภูมิพฤหัส (๕) ปีมะเส็ง อยู่ภูมิศุกร์ (๖)
ปีมะเมีย อยู่ภูมิเสาร์ (๗) ปีมะแม อยู่ภูมิราหู (๘)
พระคาถาตัวที่ ๑ ในแผนภูมิที่ ๑ คือบริวาร หมายถึง สิ่งแวดล้อมทั้งมีชีวิตและ
ไม่มีชีวิตรอบๆตัวเราตั้งแต่เกิดจนตาย
ตอนเด็กคือพ่อ,แม่ สิ่งของเครื่องใช้ไม้สอยก็นับว่าเป็นบริวารของเรา
โตขึ้นมา วัยเรียน ครูอาจารย์ เพื่อน เครื่องใช้ในการเรียน
เหล่านี้ก็คือ บริวาร
วัยทำงาน เจ้านาย ลูกน้อง อุปกรณ์สำนักงาน รถ ยวดยาน เหล่านี้ก็คือ
บริวาร
เมื่อเราแต่งงาน ภรรยา สามี บุตร เหล่านี้ก็คือ บริวาร
เมื่อถึงวัยเกษียร ท่านก็จะมีงานอดิเรก
บางท่านก็ชอบเลี้ยงนก เลี้ยงปลา
ปลูกต้นไม้ มีเงินหน่อยก็สะสมเครื่องลายคราม พระ,
แสตมป์ และของสะสมต่างๆ เหล่านี้ก็คือ บริวาร *** สรุป บริวารก็จะเปลี่ยนไปตามวัยของเจ้าชะตา ***
อีกนัยหนึ่ง ตามบทกลอนที่อาจารย์ ส. สัจจะญาณ กล่าวไว้ ปีเกิดนี้ ใช้ทายเชื้อสายสกุลวงศ์ ผู้ใหญ่ พ่อแม่ ต้นตระกูล ดังคำกลอนว่า " ปีเกิดทายหมาย เชื้อสาย สกุลวงศ์ "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น